Cookie beleid Koudekerk

De website van Koudekerk is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan
Menu

KOUDEKERK 2 WINT DERBY DIE GEEN DERBY IS

KOUDEKERK 2 WINT DERBY DIE GEEN DERBY IS

Koudekerk 2

3 - 1

ARC 5

Competitie

Mannen zaterdag, 2, 3e klasse B

Datum

25 januari 2014 12:00

Scheidsrechter

Bot, N.T.J.

Accommodatie

Onbekend

Alphen aan den Rijn. Net als Hazerswoude Dorp, waar ik in mijn vorige relaas reeds mijn ergernis over heb uitgesproken, niet meer dan een vervelend obstakel op weg naar mijn werk. Helaas voor mij bestaat dit obstakel echter niet uit één enkel
stoplicht, maar uit een handvol stoplichten en flitspalen en twee bruggen
waarvan er eentje zo verrot is dat ze de komende drie maanden(!) nog bezig
zullen zijn met herstelwerkzaamheden….. 

Sinds een aantal maanden behoort ook dit obstakel tot dezelfde gemeente als ons pittoreske dorpje. Verdween mijn ‘gemeenschapsgevoel’ al grotendeels toen de gemeente Koudekerk destijds met drie nietszeggende buurtgemeenschapjes opging in de gemeente Rijnwoude, nu we samen met gehuchten als Aarlanderveen en Zwammerdam in één en dezelfde gemeente zitten zeg ik dat het echt hoog tijd wordt om de slagboom bij Manege Lonestar Western Stable aan de Gnephoek maar eens een kwartslag te draaien. Zoals een bekend Koudekerker ooit al eens zei; het enige goeie uit Alphen is de bus naar Koudekerk. Of zoiets. 

Na h et bloedeloze 0-0 gelijkspel (tenminste voor 21 van de 22 spelers, maar hetaangezicht van piloot Muller is na een week inmiddels ook wel weer aardig
bijgetrokken) van vorige week in en tegen Zwammerdam, goedbeschouwd dus ook een derby, stond vandaag de wedstrijd tegen de Alphense Ru.. eh Racing Club op het programma. De ‘Hanenmaaiers’ (copyright Kale B. van der Hulst, geen idee waar deze naam vandaan komt en ook geen haan die ernaar kraait) stonden op de tweede plek met vier punten meer dan de equipe van trainer Vlasveld. De wedstrijd kon dus goed omschreven worden als ‘do or die’; mee blijven spelen om de prijzen of verzanden in de grijze middenmoot. Of voor degenen die al wat langer meelopen in de selectie; een heuse ‘negenpuntenwedstrijd’. Voor de leken onder u: drie punten vóór als je wint, drie punten achter als je verliest en drie punten minder te behalen omdat je allebei een wedstrijd meer hebt gespeeld….. Logisch toch!?

Reeds genoemde assistent-assistent Kale B., die uit bij het Alphense na een half dozijn cheesy clichématige one-liners van heb ik ú daar met een nederlaag
debuteerde als eindverantwoordelijke van het 2e en zich daarna naar het schijnt direct drie weken heeft afgezonderd op een verlaten eilandje in de Stille
Zuidzee, durfde waarschijnlijk vanwege de mogelijke flashbacks ook de return
niet aan. Hij werd vervangen door assistent-assistent-assistent-vlagger-waterdrager Il Greco, voor de gelegenheid omgedoopt tot Barnaud. Bijpassende badmuts was ie vergeten, maar deze jolige aimabele twee-baco-en-een-broodje-bal-Bourgondiër had vooraf op een geheel andere manier zijn fifteen seconds of fame door een fantastische Willem Homan persiflage. Voor de mensen die niet weten wat dit is; probeer op een modderig trainingsveld maar eens een bal te controleren op je gladde zooltjes…. 

De uitwedstrijd tegen deze tegenstander, eind september 2013, werd met 3-2
verloren. Een psychologische achterstand heb je op het uitgestrekte complex in
Alphen sowieso altijd al, aangezien zelfs de thuisploeg altijd zijn hele hebben
en houwen meeneemt naar het veld en je gedachten dus minimaal een paar keer per wedstrijd afdwalen naar het welzijn van je portemonnee en je dure sportschoenen. Maar als je dan ook nog eens afwachtend, slap en ongeconcentreerd begint, tja dan ga je met een 2-0 achterstand de rust in. Na rust werd deze achterstand rap ongedaan gemaakt en was het gezien het enorme veldoverwicht wachten op de winnende Koudekerkse, maar een ‘Vermeertje’ van Sam werd het 2e destijds fataal. 

Om een vroege achterstand dit keer te voorkómen werd er afgesproken om ditmaal wél fel te starten. Iets wat bij Koudekerk-2 eigenlijk alleen verteld moet worden als we tegen teams uit de onderste regionen spelen, maar dat geheel terzijde. “Dat heb je nu eenmaal altijd met van die ranglijstvoetballers”, aldus onze trainer. De winst uit bij koploper Rijnvogels en de training van afgelopen dinsdagavond waren er namelijk het levende bewijs van dat wij ons voor betere tegenstanders niet op hoeven te laden, dat gebeurt automatisch en dat heeft zelfs ons vlaggenschip aan den lijve ondervonden. In een 11-tegen-11 van 2x 25 minuten leed het 1e een pijnlijke 1-2 nederlaag. Onze hoofdtrainer zal ongetwijfeld anders beweren en de buitenwereld willen doen geloven dat het toch echt 1-1 was, maar ach, buitenspel kun je nu eenmaal niet zien met je rug naar het veld meneer Redel, dus die 1-2 tellen wij gewoon!

De opstelling, onder het motto “never change a drawing team”, dezelfde 11 als tegen Zwammerdam: 1) Rubberen Robbie Platteel, 2) Bennie Blanco van Tongeren, 3) Dimi ‘Flamingo’ van den Berg, 4) Martin ‘Spielmacher’ Bos (Anfuhrer), 5) Maarten ‘Macho’ Koot, 6) Soldaat John Doe den Hollander, 7) Jeroen ‘The Monster’ van Munsteren, 8) Remco ‘Flying Dutchman’ Muller, 9) Arjen ‘Harris Linnbogason’ Linstra 10) Daniel ‘Ginger’ Wildschut en 11 Papa Jeroen ‘Owen’ Koot. Wissels aan de kant van Koudekerk waren 12) Dave ‘de Zuurstofleverancier’ van den Berg, 13) Dennis ‘Favoriete Wisseltje van de trainer’ Lily Nieuwpoort en 14) Joeri ‘OfisditnouMitchell’ Goudkuil.

Nadat er wederom een andere vorm van pasjescontrole de revue had gepasseerd (ditmaal mocht aanvoerder Martin de spelerspassen van de tegenstander controleren) en de fluitist-artiest van dienst ons allen succes had gewenst in deze subtopper (wij vragen ons nog steeds af wat de toppers zijn in deze competitie) kon de match beginnen. Koudekerk 2 startte inderdaad fel en dat leidde al in de 4e minuut tot de openingstreffer. Soldaat John, die normaal gesproken zowel bij Wim-Lex en Max op Landgoed Eikenhorst als op het middenveld van het 2e trouw de wacht houdt en geen sterveling laat passeren, zorgde voor een fantastische penetratie in de vijandelijke linies. Een steekbal met een dermate dodelijke precisie dat alleen de aanname van Jeroen van Munsteren al genoeg was om deze pass te promoveren tot goal. Het chijnt dat de NSA inmiddels al afluistermicrofoons heeft geïnstalleerd in huize den Hollander om het geheim achter deze tactiek te ontrafelen. 

Niet veel later miste Koot, die na het raakschieten bij Nikita verdomd weinig meer raak schiet op de zaterdagmiddag, een werkelijk gigantische kans. In plaats van te schieten vanaf 5 meter 59 gaf hij een onmogelijke bal breed. Gelukkig was de scheidsrechter er als de kippen bij en troostte hij Jeroen met een knuffel en een aai over zijn kale bolletje. Volgende keer beter knul!

Hierna werd het aan beide kanten slordig. ARC gaf weinig druk en Koudekerk wist niet goed wat het moest met al die geboden ruimte. Treffend voorbeeld hiervan was de Flamingo, die na een ingooi rond de middellijn ongeveer 1 minuut 30 met de bal aan zijn rechtervoet drentelde, niet aangevallen werd en de bal daarom maar pardoes inleverde bij zo ongeveer de enige ARC’er in een straal van 20 meter. Ook waren daar ineens ook weer de gevaarlijke breedteballen op eigen helft, waar vooraf nog zó voor gewaarschuwd was. Net toen we ARC daarmee wat beter in de wedstrijd hielpen, was daar het tweede briljante moment van de middag. Aanvoerder Martin nam een afgeslagen bal vanaf een metertje of 20 in één keer op zijn gouden linker en deze bal zeilde werkelijk formidabel in de kruising; 2-0. 

Lang konden we echter niet van deze riante voorsprong genieten, want twee minuten later leverde het zoveelste slappe balletje breed (we noemen geen namen, maar ditmaal was het onze rechtsback!) wel een tegentreffer op, en wederom eentje uit de buitencategorie. Een prachtig bananenschot volgde en verdween met een mooie curve onhoudbaar voor Rob in de verre bovenhoek. 2-1, maar ach, “niet getreurd” aldus de scheidsrechter, want “we hadden tenslotte een paar sublieme doelpunten gezien”. Toch was ik liever met “de nul van Platteul” gaan rusten….

Na de rust, met Dave voor John (want de plicht riep), ongeveer hetzelfde spelbeeld, alhoewel ARC wel iets meer va banque ging spelen en daarmee ook iets grotere mogelijkheden kreeg. Het 2e bleef echter goed voetballen en kwam zo nu en dan gevaarlijk onder de druk uit. Dit kwam mede door het inbrengen van onze grote kleine vriend Lily, die een keer goed inviel en zijn directe tegenstander regelmatig de hielen van zijn maatje 39 liet zien. Deze knaap, met het lontje van een stuk illegaal Pools vuurwerk, raakte hiervan dermate gefrustreerd dat hij het op een gegeven moment nodig vond om de flamboyante fluitist met niet mis te verstane bewoordingen op een verkeerde beslissing te wijzen. Gelukkig had Muller waarschijnlijk bij hem in de klas gezeten, want hij sprong voor zijn Alphense mattie in de bres en dit bespaarde hem een geheide kaart. Misschien een tipje voor als ik na een fluitsignaal weer eens een bal wegschiet met m'n linker, gasten....?

Afijn, de 2-1 bleef lang op het scorebord staan en die magere marge zorgt vooral achterin toch wel voor een paar samengeknepen billen, want er hoeft natuurlijk maar één bal verkeerd te vallen en het staat gelijk. Macho zorgde bij
ondergetekende nog voor een hartstilstand van circa drie seconden door een bal achterwaarts tergend langzaam en ternauwernood langs zijn eigen doel te koppen en gelukkig stond ook het vizier van de Alphense linksbuiten niet op scherp. Uiteindelijk viel de beslissing tien minuten voor tijd in het voordeel van
Koudekerk. Dimi onderschepte een hoge bal en bezorgde deze pardoes bij Daniel. Na een flitsende één-twee bood hij de zojuist ingevallen Joeri een niet te missen kans. Dit topspitsje in wording rammelt overduidelijk aan de poorten van de selectie en ik denk dan ook dat spitsen die al enige tijd droog staan (ook hier noemen wij geen namen!) zich terdege zorgen moeten gaan maken…… 3-1,
drie punten in de knip, een lachend 2e èn een lachende derde, namelijk
Rijnvogels die onbedreigd op het kampioenschap afstevenen. Met 8 punten
voorsprong en slecht 6 verliespunten tot nu toe steekt dit team er met kop en
schouders bovenuit. De strijd om plek twee en directe promotie is echter weer
volledig open met nog slechts 1 puntje achterstand op ARC. Volgende week wederom een echte derby, in Benthuizen tegen BSC’68. Maargoed, zoals gezegd is het inmiddels een stuk bijzonderder als we een keer géén derby spelen….. Het verslag wordt dan vermoedelijk met rooie inkt geschreven; ik geef de veer door aan
Ginger!
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!

infobalk wijzigen