Wat een heerlijk gevoel is het toch weer om op zaterdagochtend rond een uur of 8-9 het terrein van de  VVK op te lopen om een nieuw voetbalseizoen af te trappen. Van de E4 van vorig seizoen zijn nog 4 spelers over, deze worden aangevuld met 3 jongens uit de F1 en Sander uit de E3 van vorig seizoen. Henry en Rob zijn dit seizoen de leiders van de E2, en beide hebben hoge verwachtingen van dit nieuwe team. Die ochtend langs de lijn waar de E1 z’n 1^e wedstrijd speelt, heeft iedereen er zin in, het straalt niet alleen af van de spelers die natuurlijk lekker druk zijn, maar ook van de aanhang die zijn meegekomen om zoonlief deze 1^e wedstrijd te zien spelen. Het seizoen begint met een bekercompetitie met 8 teams, na afloop van deze poule kunnen teams eventueel nog hoger of lager worden ingedeeld in de competitie.

Ruim op tijd zijn we op het splinternieuwe complex van BSC en krijgen de jongens het “nieuwe” tenue met hun vast nummer door Henry aangereikt. Jongens van 9 en 10 zijn geen kleine kinderen meer, dus vaders en moeders hoeven nauwelijks meer te helpen met scheenbeschermers enzo. Rob strikt een paar lange veters, dealt met moeilijke kleppen op schoenen, en legt daarna de procedure rondom de  aanvoerder uit. De leiders hebben in al hun wijsheid besloten, dat de meest waardevolle speler van de vorige wedstrijd, de aanvoerder zal zijn in de wedstrijd daarna. Niet wilt enthousiast geven de mannen aan  dat ze dit ook wel een leuke manier vinden…

Na de gedegen warming up, zijn we er helemaal klaar voor, BSC blijkt qua 1^e en 2^e jaars E-tjes net zoals wij samengesteld dus  dat belooft een leuke pot. Vanaf de 1^e minuut bepalen onze jongens grotendeels het spel, en wordt redelijk overgespeeld door jongens die voor het eerst samenspelen, en het tempo is vooral die 1^e 10 minuten erg hoog. Toch is er niemand die verzaakt, blijkbaar is de conditie van de meeste goed op peil gebleven in de vakantie. Onze aanvallers Mick, Denzel, Dylan en Olaf weten elkaar aardig te vinden, en worden goed aangespeeld door verdedigers Justin en Jordy. Keeper Sander wacht  ook niet te lang met spelhervattingen, en zo loopt het al best aardig.  Koudekerk krijgt een paar kansen en  corners, maar de keeper van BSC is niet zomaar gepasseerd. De aanvallers uit Benthuizen zijn zeker niet minder dan de onze, het is maar goed dat je als aanvaller Jordy 3x voorbij moet, anders had BSC best gevaarlijk bij Sander gekomen. De paar ballen die Sander wel krijgt, stompt hij keurig weg. Na een kwartiertje, mag de E2 aanhang voor het eerst dit seizoen juichen; Denzel is de 1^e doelpuntenmaker. Hierna veranderd het spelbeeld niet en blijft BSC soms gevaarlijk, maar speelt  VVK meer op de helft van de tegenstander. Na 20 mintuten is het weer raak, Olaf gaat op zijn eigen manier 2 mannetjes voorbij en scoort netjes 0-2. Weer 5 minuten later maakt Dylan de 3^e voor Koudekerk en zo gaan we de rust in. Op het veld met een kan limonade (het schema  blijkt zo strak gepland dat het stukje lopen naar de kleedkamer er niet in zit) laten de leiders Mick met Dylan van positie wisselen, omdat er achterin toch wel grote gaten vielen. De 2^e helft is nog maar net van start als we al een tegengoal te pakken hebben, de  BSC-ers lopen zomaar door onze verdediging heen en laten Sander kansloos, 1-3. Ook de 2-3 ligt al snel daarna in het net achter Sander en opeens weten we niet meer zo goed hoe verdedigen ook alweer ging. Dylan roept tegen zijn  vader dat hij weer wisselt met Mick, en zo geschiedde. Later thuis zou hij verklaren dat je Dylan niet boos moet maken, want dan gaat hij goed voetballen en scoren. Het doelpunt wat Dylan vervolgens maakte was van een buitengewone schoonheid. Een dribbel vanaf de denkbeeldige middenlijn tot aan de keeper, en ook nog scoren, fantastisch! (veel gelukkiger kan een vader zich niet voelen langs de lijn) 2-4. Vanaf dat moment was de opmars van BSC weer een halt toegeroepen, zeker nadat ook Olaf zijn 2^e doelpunt maakt na een fraaie actie 2-5. Toch was BSC nog niet verslagen want nu waren het weer de goede aanvallers van hun die een prima aanval afrondde en Sander kansloos lieten op een mooi schot in de bovenhoek 3-5. Dylan was nog steeds boos en voetbalde een van zijn beste wedstrijden, hij knokte en veroverde de bal opnieuw, speelde  goed samen met zijn medespelers en kon de tegenstander nu op een nog grotere achterstand zetten 3-6. Maar BSC gaf nog altijd niet op, en mocht met de wind mee een corner nemen. Dit bleek al eerder een wapen voor de benthuizers, en ook nu. De hoekschopnemer bleek een mooie trap in zijn rechter been te hebben en krulde – geholpen door de wind – de bal prachtig in de hoek boven Sander 4-6.  Nog even leek het spannend te worden, maar Olaf maakte daar een einde aan, met zijn 3^e van de ochtend 4-7. Wat later, in de kleedkamer lijkt het of deze E2 de beker al gewonnen heeft, het gillen en schreeuwen onder de douche doet pijn aan de oren, onze mannen hebben een prima start gemaakt, de sfeer is TOP, we zijn benieuwd hoe goed onze andere tegenstanders in de bekerpoule zijn. Volgende week Alkmania, we kunnen niet wachten!

Rob.