Veteranen VVK35+1 in thuiswedstrijd tegen Oudewater naar een uitermate zuur en teleurstellend verlies.

In de weken dat de Oekraïense president Zelensky een Europese tour maakte om genoeg wapentuig te vinden voor het tegenoffensief in Zuid- en Oost Oekraïne. BBB-voorvrouw Van der Plas maakte daarbij een duidelijk standpunt door de oorlogsslachtoffers in 2 categorieën te verdelen; die van ons en die van hullie!! Caroline ging aansluitend schitteren in afwezigheid bij het bezoek van Zelensky op 4 mei, heerlijk dat soort statements.

Over statements dan, wel mocht onze nationale vlag voor 4-5 mei weer even goed gehangen worden door de BBB-aanhang, hoe medelevend is dat wel niet!!!

Dan nog wat over Dion en Mia en “The European Song Contest”? Nou wij binnen de Veteranen hebben de winnaar voor de volgende editie al binnen de gelederen, nu alleen Ilse en Duncan nog overtuigen!!! Douze points (12 punten/ maximale score) pour Ed, mais bien sur.

Na 2 weekeinden geen wedstrijdvoetbal voor de VVK veteranen moest de Otto-motor weer aan geslingerd worden. Alle waren benieuwd of die snel weer op toeren zou komen en daarmee de flow voortzetten waarin we 3 weken daarvoor in zaten.

Tegenstander dit keer zijn de heren uit Oudewater, en die staan iets onder ons met 6 punten minder, een stevige tegenstander is de laatste jaren gebleken. Winst tegen hen was een absolute voorwaarde de kans op een rondritje op de platte wagen door ons dorp te behouden.

Met een redelijk gevulde bank, met vooral half fitte mannen, gingen we met goed gemoed de strijd aan. Vanaf de eerste seconde hadden we een overwicht en duwden we Oudewater terug richting hun 16. Snel en uitgekiend werd steeds de juiste man gevonden, en na divers rondspelen vond Chris het tijd om vanaf een meter of 28 een door Zelensky gewenst kruisraket af te vuren. Lazer-geleid sloeg die binnen in de rechter kruising. Chris eerste doelpunt, en wat een fraaie, dit seizoen en wij een heerlijke voorsprong na een klein 5 minuten > 1-0 VVK.

Beter konden we niet beginnen, en leek dit een opmaat voor meer. Helaas ging met het vergrote geloof de intentie op het veld naar beneden. In het begin hadden we nog enigszins wat drang naar voren en kregen zelfs nog 2 grote kansen, maar na 15 minuten voelde Oudewater dat er voor hen weldegelijk wat te halen was. Wij daarin gingen steeds meer achteruit en uit de organisatie spelen, waarom is soms niet duidelijk maar de wedstrijd draaide bijna 180 graden.

Het was dus wachten tot de gelijkmaker van Oudewater en na wat mogelijkheden bleef de bal uit de kluts voor de voeten van een speler van hen liggen, geen houden aan voor Danny > 1-1.

Nadat de alarmbellen bij eerdere kansen voor Oudewater schijnbaar niet genoeg waren afgegaan zou de gelijkmaker toch wel als de Dom hebben geklonken, maar nee dus. Bleven te voorzicht en moeilijk combineren naar voren. Oudewater pikte te vaak de bal op onze helft af en dan waren het gelijk doelrijpe kansen, met een beetje geluk en een niet gefloten penalty haalden we de rust > 1-1.

Dan maar een donderpreek van Theo, die legde fijntjes uit wat de pijnpunten waren. Van de woorden naar de daden, er moesten wat wissels komen.

Terug op veld leken de aanpassingen te werken, wij kregen de controle weer terug en gingen zowaar weer naar voren voetballen. Tussen de 45 en 75 minuut werden er 4 hele en 4 halve mogelijkheden gecreëerd, maar soms heb je van die wedstrijden dat die er nooit in gaat. Gaat die er dan wel een keer in, dan heb je nog eens een grensrechter die strabismus in ‘t quadraad heeft.

Oudewater daarentegen bleef hopen op een countertje, maar die werden vakkundig teniet gedaan. Wij dan in geen honderd jaar een bal in netje schieten, zij geen mogelijkheid om enigszins gevaarlijk in de buurt van onze 16 te komen.

Een gelijkspel in de maak zou je zeggen, maar de voetbalwetten zijn meedogenloos. Soms is dat in je voordeel nu dus duidelijk niet. Zo maar een bal over de linkerkant voor Oudewater, voorzet die iets geblokt wordt en als de “dode meeuw van Treijtel” op het hoofd van een Oudewater spits. Daar dan de 1-2 voor Oudewater met nog 5 minuten te spelen.

Daar de bal voor de 1-2 er niet in wilde, zou die erna er zeker niet meer in gaan.  En zo bleek de voetballogica weer te kloppen. Een zeer zure nederlaag moest er geslikt worden.

Dan bij het verlaten van het veld, staat daar onze teruggekeerde Top spits Michel hevig geëmotioneerd in de armen van zijn familie. Dan weet je gelijk, het is maar een spelletje.

Michel, wat zijn wij blij voor je dat je weer op het groene laken mag.

Volgende en laatste wedstrijd dit seizoen is in en tegen Reeuwijk, en die is “om des Keijzers baard”. Maar wel graag met winst het seizoen afsluiten graag heren.

De 16^de man.