Een hernieuwde kennismaking met VVSB, een vereniging waar in het verleden menig zweetdruppeltjes is gevallen als actief speler. Het sportpark te Noordwijkerhout heeft sindsdien een enorme metamorfose ondergaan, wat een schitterend complex en dito kantine. Daarnaast prachtig weer, twee teams met voetballende intenties en twee trainers die elkaar goed kennen door de trainerscursus en die elkaar daarin ook wisten te vinden in hun kijk op het spelletje. Kortom, alle ingrediënten aanwezig voor een lekker potje.

En dat was het, van het begin af aan, twee teams die in een 1:4:3:3 formatie speelden, elkaar prikkelden in alle facetten van het spel. Pittige duels, mooie combinaties, goede individuele acties, soms wat irritaties over en weer, geen saaie pot dus. Uit een indraaiende vrije trap van Ricardo van Rijswijk, die een dijk van een wedstrijd speelde centraal achterin, wist Olaf Bakker koppend doelman Lex van Rooijen te verschalken met de 0-1 tot gevolg. Van Rooijen was de vervanger van keeper Maciej Barszczewicz die in de warming-up geblesseerd moest afhaken.

Na de eerste treffer rammelde de ploeg van Stefan Kraaijvanger nadrukkelijker aan de Koudekerkse poort maar in beginsel heerste Roy Dorrepaal als een vorst in zijn eigen domein. Toch moest ook hij het antwoord schuldig blijven op een teruggelegde voorzet vanaf rechts die goed afgewerkt werd door Joost Bierhuizen, de stand was weer in evenwicht, 1-1. 

Over en weer werden er speldenprikken uitgedeeld en bijna liep een dieptebal op Victor Schipholt verkeerd af voor Koudekerk, Dorrepaal aarzelde te lang om uit zijn doel te komen en kon toen niets anders meer dan afwachten. Met een reflex wist hij te voorkomen dat de schuiver van Schipholt doel zou treffen.

Niet lang daarna ontstond er op de linkerflank van de withemden een aanval die werd ingeleid door een aantal mooie driehoekjes waarbij Yvar de Groot de eerdergenoemde Olaf Bakker wegstuurde. Op wilskracht en goed gebruik makend van zijn sterke lichaam ("een gebouw" zouden wij in Leiden zeggen) en dito schoenmaat (volgens mij betaalt hij havengeld voor die enorme schuiten) stond Bakker oog in oog met van Rooijen en kwam hij als winnaar uit de strijd, 1-2.

De bezoekers pakten direct door want binnen een mum van tijd stond ook de 1-3 op het scorebord. Met een fantastische lange bal wist Van Rijswijk de diep lopende De Groot (een van zijn kwaliteiten) te bedienen. Met een bekeken lob liet De Groot de doelman uit Noordwijkerhout kansloos. VVSB zette aan maar met kunst en vliegwerk bleef VVK overeind tot aan het rustsignaal van de prima leidende scheidsrechter Manon Plandsoen. Deze dame liet vanaf het begin merken dat er met haar niet te spotten viel en de heren accepteerden bijna iedere beslissing zonder morren.

In de tweede helft was er eenzelfde beeld, echter aan Koudekerkse kant stond daar altijd weer Dorrepaal. Het leek wel of er een magneten in de bal en in zijn handschoenen zaten want hij pakte alles. In de 70e minuut veranderde er iets in het spelbeeld, Sidney de Schepper haakte een speler van VVSB die op weg leek naar Dorrepaal en scheidsrechter Plandsoen toonde zich onverbiddelijk: De Schepper kon gaan douchen.

Daarna was het overleven voor Koudekerk want VVSB begon steeds meer te drukken op zoek naar een aansluitingstreffer. Maar zoals genoemd pakte Dorrepaal alles wat er binnen zijn gebied viel dus de race tegen de klok pakte in het voordeel van de uitploeg uit. Verweij bracht nog verse mensen in om de vermoeide krijgers te ondersteunen en ook Kraaijvanger bracht verse krachten in om iets te forceren.

Uiteindelijk viel voor VVK het verlossende fluitsignaal. Koudekerk boekte zijn tweede overwinning op rij maar beide ploegen toonden aan dat dit twee prima derdeklassers zijn die de potentie hebben om goed mee te draaien.

Bron: Leiden Amateurvoetbal

Bekijk hier de foto's van VVSB