Bron: Leiden Amateurvoetbal (Ronald Rosdorff)
Foto's: klik hier

Na de deceptie van het Nederlands elftal op vrijdagavond was het op zaterdag weer even schakelen op het koude sportpark aan de Gruttolaan, voor de wedstrijd tegen RKDES. De bezoekers uit Kudelstaart, opgericht op 1  september 1932 als RK Door Eendracht Sterk, staan op een verdienstelijke vierde plaats en bij winst kan Koudekerk op 3 punten komen. Winst is dus essentieel, ook om met een lekker gevoel de winstertop in te gaan en het medio januari 2023 geplande trainingskamp naar Lissabon wat extra kleur te  geven.

De eerste fase van de wedstrijd gaven wel aan dat RKDES een fysiek sterke ploeg is, veel grote sterke kerels in de basisopstelling van trainer Raymond de Jong. Niet alleen fysiek sterk, ook aan de bal lieten de Kudelstaarters zien over voetballend vermogen te beschikken.

Koudekerk was af en toe wat onrustig aan de bal en zo ontstonden er onnodig wat dreigende situaties richting het domein van doelman Roy Dorrepaal. Gaandeweg de eerste helft kwam de thuisploeg steeds beter in de wedstrijd en werden er een aantal aardige aanvallen genoteerd die nog niet tot een doelpunt werden gepromoveerd.

Toen was daar ineens de 1-0 van Sidney de Schepper, een korte corner tussen Sem van Aalst en Mitchell Bons, eindigde op de schoen van de inlopende De Schepper die de bal in de verre hoek langs doelman Tim van der Linden kon schuiven. In de fase erna golfde het spel heen en weer, zo moest Dorrepaal handelend optreden bij een goed schot van Ruben Onderwater, iets wat je aan de betrouwbare Koudekerkse doelman wel over kan laten.

Koudekerk stelde daar weer een flitsende aanval tegenover opgezet door Fabian Roosenbrand die met een goede actie Bons wegstuurde in de vrije ruimte achter de RKDES-defensie. Echter, Bons wist in de eindfase zijn kompaan in de aanval, Mike van Velzen, niet te bereiken. Aan de andere kant bracht Bons zijn eigen keeper in een wat ongemakkelijke situatie met een hobbelige terugspeelbal, deze werd niet goed door Dorrepaal verwerkt en zo in de voeten geschoven van Onderwater. De hachelijke situatie voor het Koudekerkse doel leverde geen gelijkmaker op.

De scheidsrechter van dienst, Nadal Jongeneel, zorgde met zijn manier van fluiten er niet voor dat het erg rustig bleef in het veld. Duels werden wat scherper en de gele kaarten wat talrijker. Op zich waren de gegeven kaarten niet eens onterecht in de meeste gevallen, maar doordat de leidsman niet consequent was richting beide ploegen ontstond er steeds meer irritatie. Uw verslaggever kreeg een beetje een Nederland-Argentinië deja vu m.b.t. de Spaanse arbiter Lahoz. Diens naam werd dan ook veelvuldig de ether in geslingerd door supporters van de beide partijen.

Van Aalst vond dat hij ten onrechte werd afgefloten voor een vermeende overtreding en liet dat duidelijk blijken in woord en gebaar. Scheidsrechter Jongeneel beloonde dit gedrag met een gele prent. Deze kaart zou niet lang daarna gevolgd worden door een tweede waarna Van Aalst nog voor rust kon gaan douchen. Van Aalst werd vlak voor de tribune fel op de huid gezeten door een drietal tegenstanders waarbij er meerdere overtredingen op hem werden gemaakt zonder een fluitsignaal van de leidsman. Toen Van Aalst uiteindelijk werd gevloerd, floot Jongeneel. In dat zelfde moment had Van Aalst, liggend op de grond, de bal vastgepakt. Volgens de regels een overtreding en volgens de regels trakteerde Jongeneel de jongeling een tweede gele kaart, Koudekerk met 10 man verder.

Langs de lijn ontstond er een druk overleg tussen Jarno Verweij en Gert Labots, tot aan de rust werd er niet gewisseld maar de formatie iets anders neergezet door Bons en Van Velzen naast elkaar te laten spelen en Akke Pennin naar het middenveld te halen.

In de rust greep Verweij wel in door de fysiek sterke Olaf Bakker naast Van Velzen te posteren en Bons achter te laten in de kleedkamer. Daarmee veranderde de formatie definitief in een 1:4:3:2,. Tevens werd er overgeschakeld naar een wat opportunistische speelwijze. Daar waar mogelijk blijven voetballen volgens de ingeslepen spelpatronen maar zeker niet schromen om de lange bal te kiezen op de twee “gebouwen” voorin.

Die tactiek werkte uiteindelijk gezien het eindresultaat. Al moet gezegd worden dat doelman Dorrepaal een uitstekende rol vertolkte door diverse cruciale reddingen te verrichten en daarmee enorm veel rust uitstraalde. Tel daarbij de onverzettelijkheid die de hele Koudekerse ploeg toonde, knokkend voor iedere meter en nooit opgeven. 

De tijd begon te dringen voor RKDES en de zo gewenste gelijkmaker wilde maar niet vallen dus ze begonnen meer risico te nemen. Hierdoor werden de ruimtes steeds groter en dat was koren op de molen voor Koudekerk. Daarbij werd het steeds hectischer op het veld en leek Jongeneel steeds meer de controle te verliezen. Gelukkig bleef het allemaal binnen de perken. 

Om de Kudelstaartse aanvallen van het lijf te houden, besloot Verweij om Pennin in te ruilen voor een extra verdediger, Jorin Roosenbrand, en daarmee steeds meer te gokken op een uitbraak. Nadat Dorrepaal met een fantastische reflex een vlammend schot van invaller Mike van den Bergen via de paal buiten zijn hok had uitgeranseld, zette Koudekerk een aanval op via Van Velzen. Die wist de bal te behouden tussen drie tegenstanders en uiteindelijk de mee aangesloten Daan van der Zwet te bereiken.

Van der Zwet combineerde vervolgens met de naar de rechterkant uitgeweken Olaf Bakker en bewoog zelf door naar het strafschopgebied voor doelman Van der Linden. Bakker wist met een teruggetrokken voorzet a la Denzel Dumfries de opgestoomde Van der Zwet te bedienen die met een strakke schuiver de bevrijdende 2-0 tegen de touwen kon duwen. De bank van VVK ontplofte en stormden naar de juichende Van der Zwet. Dit bleek de genadeklap voor RKDES en er ontstonden nog een aantal mogelijkheden op de 3-0, maar zonder resultaat. Tot opluchting van de moegestreden Koudekerkse strijders floot Jongeneel voor de laatste keer en was de overwinning een feit. 

Koudekerk vindt weer wat aansluiting met de bovenste ploegen en gaat straks genieten van de Portugese geneugten om na de winterstop weer fris en fruitig aan de tweede seizoenshelft te kunnen beginnen.

Martijn de Boer, dit jaar nieuw in de selectie van Koudekerk was na afloop kapot maar wel trots op zijn ploeggenoten: “We hebben vandaag volle bak met zijn allen gestreden, 1 team, 1 taak en niemand heeft verzaakt. Prachtig om dan zo’n overwinning over de streep te trekken, heerlijk.”

Opstelling Koudekerk: Dorrepaal; F. Roosenbrand; De Schepper; De Groot (Langejans); Van Velzen (De Herdt); Van Aalst; Bons (O. Bakker); Van der Zwet; Pennin (J. Roosenbrand); W. Bakker.