Ondanks het goede veldspel, de door de trainers gewenste dominantie en juiste wijze van druk zetten, leverde de laatste drie wedstrijden van Koudekerk nul punten op. Alphen begon in de laatste drie wedstrijden ineens aan een opmerkelijke opmars met een reeks van 7 punten tot gevolg. Hoe zou deze clash vandaag gaan uitpakken? Het werd een klinkende overwinning voor de bezoekers uit Koudekerk, die ditmaal en dat klinkt wellicht wat vreemd na een 0-6 overwinning, niet de beste wedstrijd van het seizoen op de mat legden.

Binnen de minuut was er al een grote kans voor Alphen-spits Fabian Verberg, die bijna kon profiteren van een enorm misverstand tussen keeper Thomas Winterink en centrale verdediger Ricardo van Rijswijk. Van Rijswijk kopte de bal terug naar zijn keeper maar die stond niet op de plek waar Van Rijswijk hem verwachte. Ternauwernood kon worden voorkomen dat de goed anticiperende Verberg de bal in het lege doel kon schuiven.

Niet lang daarna mocht diezelfde Van Rijswijk een vrije trap nemen aan de andere kant van het veld. De eerste bal trapte hij nog in de muur maar de teruggekaatste bal werd wederom vol door Van Rijswijk op de pantoffel genomen, met een enorme streep verdween die achter de verbouwereerde doelman Rick de Vries met de 0-1 tot gevolg. Een schril contrast met de minuten ervoor. Wie gedacht had dat dit doelpunt voor rust zou zorgen bij de formatie van Jarno Verweij/Gert Labots kwam toch wat bedrogen uit. Het werd wat rommelig met van beide kanten veel voornamelijk korte passes die niet bij een ploeggenoot terecht kwamen. Hierdoor ontstonden veel omschakelmomenten en was de ruimte om makkelijk te voetballen beperkt.

De mannen van interim-trainer Albert Bos zijn gezegend met een meer dan gemiddelde techniek en wisten met enige regelmaat dreigend voor de goal van Winterink te komen. Echter het gewenste resultaat bleef uit door ingrijpen van de verdedigers, doelman Winterink of de eindpass was simpelweg onvoldoende.

Koudekerk brak met enige regelmaat door de linies van de Alphenaren heen maar een aantal keren stond het vizier te hoog, een kwaal die ook in de tweede helft werd gezien. Ik vermoed dat er nu een aantal Alphense duiven met een blauw oog rondvliegen, geraakt door wat Koudekerkse projectielen. In die fase zag je ook een aantal keren dat er aan Koudekerkse zijde onvoldoende beweging was bij de middenvelders en voorwaartsen waardoor Sidney de Schepper en Van Rijswijk bij de opbouw aan het zoeken waren naar een volgende afspeelmogelijkheid. Beide heren lieten dat duidelijk in woord en gebaar blijken.

Ook trainer Verweij verscheen een aantal malen aan de zijlijn om zijn mannen tot actie te manen. Dat leverde direct een resultaat op, want na een mooie aanval over diverse schijven werd spits Mike van Velzen in stelling gebracht. Met vallen en opstaan wist hij zich langs zijn tegenstander te wurmen en met een droog schot in de verre hoek de 0-2 te bewerkstelligen. Zijn eerste goal van het seizoen, wat de nodige opluchting bracht. De gedreven en oersterke Van Velzen liet daarmee weer op ouderwetse manier zijn kwaliteiten zien. Vanaf dat moment pakte de uitploeg wat meer de controle en kregen ze ook meer kansen. Echter doelman De Vries voorkwam een treffer en zoals eerder gezegd werd er een aantal keren te hoog gemikt door de spelers van de withemden.

In de rust bracht Verweij de fysiek sterke Olaf Bakker voor de niet geheel fitte Mitchell Bons. Diezelfde Bakker kon al vrij vlot opstomen richting het Alphense doel maar was in de eindfase wat ongelukkig door de bal van zijn voet te laten springen. Echter niet lang daarna wist hij een prima steekbal van Van Velzen wel tot een doelpunt te promoveren en zette daarmee Koudekerk op een 0-3 voorsprong.

Bij een corner van Alphen speelde Bakker een negatieve hoofdrol, volgens scheidsrechter Jean-Paul Jager hield hij het shirt van een Alphenaar vast. Gedecideerd wees de leidsman naar de witgekalkte stip.

Tot opluchting van alle Koudekerkse supporters (zoals gebruikelijk weer in groten getale aanwezig) pareerde Winterink met zijn voeten de hard door het midden geschoten bal, de stand bleef 0-3.

Bij de eerstvolgende aanval aan de andere kant ging doelman De Vries enorm in de fout door een bal zo in de voeten van Van Velzen te schuiven. Dit cadeautje passend bij de aankomst van Sinterklaas, werd vakkundig uitgepakt door Van Velzen en Yvar de Groot. De niet zelfzuchtige Van Velzen legde het balletje breed op zijn ploeggenoot, voor De Groot was het een koud kunstje om de bal in het lege doel te schuiven, 0-4.

Wat later in de wedstrijd had Van Velzen de ingevallen Daan van der Zwet op eenzelfde wijze kunnen laten profiteren echter toen koos hij voor een mislukte poging om zelf te scoren.

Alphen zakte als een kaartenhuis in elkaar en Koudekerk kreeg legio kansen om de score uit te breiden. Uiteindelijk wisten alleen nog Van Velzen en Olaf Bakker het net te vinden met de 0-6 einduitslag tot gevolg.

Het slotakkoord was voor Joep van Tulder, althans de in de ogen van uw verslaggever. Als ware hij de befaamde Russische balletdanser Roedolf Noerejev in het Zwanenmeer, zo stortte Joep ter aarde na een lichte beroering van een Alphense tegenstander. De tranen die daarna bij uw penschrijver uit de ogen vloeiden, maakten het verder schrijven onmogelijk. Dit talent van Van Tulder mocht niet onbeschreven blijven.

Trainer Verweij was het na afloop roerend met uw verslaggever eens dat dit een zeer gewenst resultaat was maar dat dit zeker niet de beste wedstrijd van Koudekerk was gedurende dit seizoen.

Keeper Thomas Winterink die de afgelopen weken de geblesseerde eerste doelman Roy Dorrepaal meer dan verdienstelijk heeft vervangen, was blij met de ploegprestatie en uiteraard ook met het stoppen van de pingel: "Wordt het 1-3 of zoals nu 0-4, dan is dat toch een verschil”, aldus de jonge doelman.