De vierde speelronde stond op het programma en door de reeks van drie overwinningen was de ploeg van Rob Platteel op papier misschien wel favoriet voor de overwinning. Het zou een eerste echte test zijn tegen een team uit het linker rijtje (bestaande uit vijf teams) die niet zo makkelijk zouden capituleren. Ondanks het feit dat Rob Plateel gehamerd had op consistentie en geen onderschatting was het begin van de wedstrijd uit koudekerk's perspectief abominabel slecht. De organisatie was nergens te vinden, aanvallend en verdedigend was het slap, en op snelheid werden de meeste duels verloren. Daarom was het misschien ook niet gek dat er binnen no time 2-0 op het bord stond in Woerden. Vervolgens trachte Koudekerk met wat kleine speldenprikjes terug te komen in de wedstrijd, maar het mocht niet baten. De scherpte ontbrak in het hele team. Tot overmaat van ramp vielen ook de 3-0 en de 4-0 nog voor de rust en leek het al snel gespeeld in wat vooraf een spannende wedstrijd zou moeten worden. De teleurstelling was dan ook te voelen. Niet alleen in de kleedkamer, maar ook in de koppies van de jongens die zich afvroegen waar het nu eenmaal fout was gegaan. De tweede helf, een ander verhaal, met Koudekerk op zoek naar eerherstel. Een wijziging in de inmiddels vertrouwde 4-4-2 naar een 4-3-3 formatie zorgde meteen voor het nodige gevaar en opleving. Zeker wanneer de ingevallen Denny Paling binnen schoot en zo in elke wedstrijd van het seizoen tot nu toe trefzeker was. 4-1, een comeback in de maak? Nee. Het mocht niet zo wezen op een zonnige zaterdagmiddag waarin Koudekerk nog knokte voor wat het waard was, maar een gebrek aan geluk en een realistische mogelijkheid op nog tenminste een punt ontbraken en het team kwam niet tot meer dan 1 treffer. Het eindigde dus in 4-1, de eerste nederlaag van het seizoen in een reeks van drie wedstrijd waarin Koudekerk de nodige sterke tegenstanders gaat ontmoeten.