De zwartste dag uit zijn lange trainersloopbaan had Ronald Rosdorff het over na de verloren wedstrijd tegen Alphia. Een nederlaag die degradatie naar de vierde klasse betekend voor de ploeg die sinds 2005 steevast en een zekerheid was in de derde klasse.

Het was niet zomaar een knop omzetten na de tegenvaller van vorige week. dat gaat gewoon niet en dat bleek wel in het begin van de wedstrijd. Daar gebeurde wat Koudekerk nu net niet kon gebruiken. Een snelle tegengoal, toch viel die niet onverwacht. Voor de treffer in de twaalfde minuut was de bezoekende ploeg al twee keer gevaarlijk geweest voor de goal van Tony van Ooi en de derde keer was het raak. Jelle Lipsius was iedereen te slim af en kopte Alphia op een voorsprong. Het was het gevolg van een angstig en zonder zelfvertrouwen spelend Koudekerk. Ronald Rosdorff had het over het ontbreken van vertrouwen en daardoor niet durven te voetballen. terwijl er daar wel de ruimte voor was. De genadeklap viel nog voor de rust, nadat eerst Alphia aanvoerder  Kelvin Hoogendoorn nog was gestopt door van Ooi was het even later wel raak. Bryan de Bruin kon naar binnen komen en uithalen. Tony van Ooi was kansloos en de gasten hadden een voorsprong die Koudekerk voor een groot probleem zette. Een goal die eigen schuld is had aanvoerder fabian Roosenbrand het over. Je weet dat hij graag naar binnenkomt en als je dan je rechtsback in de steek laat door geen rugdekking te geven moet de schuld bij jezelf zoeken.

Na de rust nam Koudekerk gelijk het risico om met vier spitsen te gaan spelen in de hoop nog iets te redden, een snelle tegengoal zou Alphia nog in spanning kunnen brengen. Het leek er ook op dat dit nog zou lukken. Met Gino van der Voort in plaats van Daan van der Zwet in de rust en kort na rust het inbrengen van Jordy Melchert voor Christian Vergunst haalde Rosdorff twee verdedigers er af en bracht twee pure aanvaller binnen de lijnen. het zette Alphia met de rug tegen de muur. Maar zoals wel vaker dit seizoen ontbrak het geluk. Een rebound weggegeven door Alphia keeper Plug viel tussen de benen van Mike van Velzen die daardoor niet kon uithalen en vlak daarna zag Jorin Roosenbrand een kopbal net over gaan. Die ballen moeten dan net goedvallen en dan kan je nog wat forceren. Alphia was toen ook even kwetsbaar. Naarmate de tijd verstreek leek ook het geloof uit de Koudekerk ploeg te vloeien. Toen met nog twintig minuten te spelen Mike van Velzen het veld moest verlaten na een charge van Tom Radder (Rick Vogels was zijn vervanger) leek het laatste beetje hoop te zijn vervlogen. radder stond op dat moment nog geen vijf minuten in het veld en ontsnapte aan een kaart waarvan de kleur discutabel was. Scheidsrechter Brouwer vond het echter helemaal geen kaart waard.  Koudekerk viel nog wel aan maar tot echte kansen kwam het niet meer. Toen na een ruime blessuretijd het eindsignaal klonk was er dan ook berusting bij de Koudekerk spelers. Waar Alphia het feestje vierde of ze de derde klasse al hadden gehaald liep Koudekerk gerevolutioneerd richting de kleedkamers. De troostende woorden van de supporters werden waarschijnlijk niet eens gehoord, zo diep zat de teleurstelling.

Ronald Rosdorff was diep teleurgesteld en had het over de grootste teleurstelling, ik heb wel vaker een degradatie meegemaakt maar dat je hier al vijftien jaar bij deze club rondloopt maakt het extra zwaar. De trainer zocht de schuld niet bij de kwaliteit van zijn  spelers maar meer bij de omstandigheden. We hebben geen enkele keer twee wedstrijden kunnen spelen in de zelfde opstelling, pakken domme kaarten in wedstrijden waar we op winst staan. Zo zat er weinig mee dit seizoen.  Fabian Roosenbrand refereerde ook aan het moeizame seizoen en spanning die er op zat. De aanvoerder hoopt dat de spelers blijven. we hebben een goede ploeg en hopen dat we weer promoveren. Dat gebeurt in ieder geval met Fabian Roosenbrand. Ik blijf bij Koudekerk waren de laatste woorden van een teleurgestelde Roosenbrand.