Competitie
Mannen zaterdag, 2, 3e klasse B
Datum
7 december 2013 12:00
Scheidsrechter
Westra, J.R.
Accommodatie
Onbekend
Stilte na de storm
Ik keek uit mijn raam en dacht bij mezelf hoeveel mensen er nu buiten zouden zijn met deze harde wind. Zouden er serieus nu nog personen zijn die zichzelf op een paard hijsen en goedwillig door de straten klikklakken om al die kleine kindjes te doen geloven dat de goede Sint toch echt zijn verjaardag viert op 5 december? Op het moment toen ik dit dacht dwarrelde er aan de overkant van de straat een rode mijter in een boom. De mijter probeerde zich uit alle macht te bevrijden maar in dit proces groef hij zich alleen maar dieper in de grijpgrage klauwen van de kale eik van de overburen. Als de wind zaterdag maar gaat liggen anders zou de wedstrijd tegen de spookclub Alphia nog rare pootjes kunnen krijgen. Het was zaterdag en de wind was inderdaad gaan liggen maar het was koud, erg koud. Bovendien was het gaan regenen. Heerlijk voetbalweer, maar dan wel om het te kijken vanuit te kantine met een bakkie bier. Gelukkig hebben we nog 7 prachtige trainingspakken die we elke week weer mogen verloten onder de 14 participanten.
Peter zat nog in Florida een sinasappelhuidje te kweken dus Bart “at your service” van der Hulst mocht alle poppetjes op de juiste plek zetten. Met op 1 Mitchel “Op de stropdas” Goudkuil, op 2 Johny “The Sailorman” den Hollander, op 3 Dimi “Flamingo” van den berg, op 4 Martin “Ausputser” Bos, op 5 Maarten “Macho Thundercat” Koot, op 6 Cedric “Donderop” Borgers, op 7 Joep “maar 1x getraind” van Tulder, op 8 Bas “de Fietsenmaker” van der Weerdt, op 9 Oege”D. Scheringa” Pennin, op 10 Remco “blackbox” Muller, op 11 Arjen “Kostic” Linstra, op 12 Dennis “Waar is je jasje en pasje” Nieuwpoort, op 13 Ben “ De Blanco Brandweer” van Tongeren en op 14 Arnoud “El Gregovizovic” Bentvelzen. Met dit gemotiveerde roedel, en met de wijze woorden van Bart dat dit een belangrijke wedstrijd is en dat we vooral moeten opletten dat we de bal naar de tegenstander passen, betraden we het veld. Vanaf de eerste minuut zag ik al dat het hoopje voetballers dat zichzelf de selectie van Alphia mocht noemen nog steeds bij elkaar was. Toch een diepe respect voor die jongens dat ze elke keer weer hun bed uit komen om vervolgens met 9-0 pak slaag te krijgen van een team dat zelf maar 50% van zijn krachten verspeelt. Al binnen 7 minuten zagen de jongens van Alphia de eerste vloeiende combinatie van koudekerk al door hun verdediging schieten. Na een 1-2 met Bas vloog Joep door de verdediging als een sperwer door een dichtbegroeid bos. Na een subtiel tikje op Oege zoefde de eerste bal net langs de paal. Vlak daarna had Joep een afstandschot vanaf 20 meter die net over vloog. 2 minuten later was het dan toch eindelijk raak. Na een assist van Bas (ik ben je niet vergeten hoor, ouwe fietsenzwaaier) schoot Oege met een snoeihard schot van 12 meter (lees zacht rollertje) door de benen van de keeper. De 1-0 was een feit en we konden op de bank lekker achterover hangen en genieten van de vele doelpuntjes die nog zeker zouden volgen. Helaas bleek het niet zo te lopen. Het achterover hangen vond niet alleen plaats op de bank maar op het veld werd ook wat rustiger aan gedaan. Hierdoor raakten we ons ritme kwijt en gingen we steeds meer op in het niveau van de tegenstander. Dimitri die in het begin wat moeite had met het vele balbezit, hij rent toch liever achter iemand aan die de bal heeft dan andersom, kreeg het in de 14e minuut opeens op z'n heupen en gaf een splijtende steekpass van achteruit op Oege waardoor hij alleen op de keeper kon afstomen. Voordat ik verklap of deze bal er in gaat of niet wil ik je eerst een paar interessante feitjes vertellen over de afrikaanse olifant. Deze olifant, met de wetenschappelijke naam Loxodonta Africana, kan tot 4 meter hoog worden met een maximaal gewicht van 12.000 kg. Dit kolos heeft een verrassende topsnelheid van 30 km/h. Dus om nu even terug te komen op de kans van Oege; Iets wat langzaam oogt hoeft niet altijd langzaam te zijn. De keeper, die van een afstand wel wat weg had van onze afrikaanse vriend Loxodonta, lag sneller voor de voeten van Oege dan Oege had verwacht waardoor de bal uitstekend geblokt werd. Geen doelpunt dus. Dit werd nog een keer herhaald door Harris die weer een prachtige steekbal van Dimitri kreeg. Weer lag Loxo in de weg waardoor we op de conclusie kwamen dat je er soms beter omheen kan dan doorheen. Ik hoorde opeens gemompel naast me, “brebrebrepfff slecht godver brebrebre kutpassing pfff”. Het soort gemompel dat je ook hoort wanneer Rijk Oppelaar bijvoorbeeld een kreukel ontdekt in zijn vers gevouwen shirtjes of toen Marcel Valk nog trainer was en hij zijn team schaamteloos onderuit zag gaan tegen de hekkensluiter. Nu was het trainer Bart en al mompelend stond hij op. Misschien wilde hij het goede voorbeeld geven en laten zien dat in ieder geval op de bank het achteroverhangen passé was. Dennis die voor grensrechter speelde zag dit ook en dacht extra ijverig te zijn door voor uitballen aan de overkant van het veld te gaan vlaggen. Bij de spelers in het veld werd het non-verbale signaal minder opgepikt maar toch viel de 2-0. Martin kwam op over de linkerflank en gaf de bal laag voor waardoor Joep de bal snoeihard, lees snoeihard, binnenkant kruising het doel in joeg. Na nog wat mogelijkheden kwam in de 40e minuut toch de 3-0. Loxo werd met een schuiver gepasseerd door Joep. De assist was van Bas. Stilte. Je kon een speld horen vallen in de kleedkamer. De stilte dat ontstaan was door de woorden van Bart in de rust. Hij zei dat hij zich schaamde. Hij schaamde zich voor het spel en de laksheid die de jongens in het veld af en toe toonden. Er waren toch 4 supporters en een ooievaar die de moeite hadden genomen ons aan te moedigen. Ook al weet ik het van de ooievaar niet zeker, dat had ook gewoon toeval kunnen zijn dat hij daar op die lichtmast zat. “We weten best dat we deze wedstijd gaan winnen maar probeer er nog wat leuks van te maken” was de verdere boodschap. De 2e helft begon veelbelovend met Dennis die in de ploeg was gekomen voor Bas. Hij was van rechts naar binnen gekomen en schoot met links op doel, Deze werd gekeerd en via de rebound schoot Martin weer tegen de keeper op. Geen doelpunt. Dennis had het schieten met links te pakken en vond het een juiste keuze om de corner ook met zijn chocoladebeen te nemen. De bal kwam als een dwarrelend herstblaadje de 16 meter in waaien en het gevaar was ver te zoeken. Er was verder weinig meer van het voebal over. Het niveau was nog maar de helft van wat het was voor de rust en Alphia kwam zelf steeds meer aan voeballen toe. Ze scoorden zelfs de 3-1. Michel kon de bal nog half tegenhouden maar in een vreemde scrumble met Macho kon de bal toch niet weggewerkt worden. Tot mijn verbazing hoorde ik geen gemompel naast me. Ik keek uit nieuwschierigheid naar links en daar stond Bart. Hij stond daar met zijn armen over elkaar met waterige oogjes de ooievaar te bekijken die waarschijnlijk gewoon zat te slapen. Het ging vandaag niet lukken om een mooie score neer te zetten, dat was nu wel duidelijk. Dan maar gewoon de 3 punten, daar draait het uiteindelijk om. Ben had het vlaggen opgepakt de 2e helft maar omdat de scheidsrechter Bennie waarschijnlijk niet echt een aardige jongen vond negeerde hij hem volledig waardoor Bennie zijn vlag uit protest weggooide. Vanaf de bank leek het op Hansie Hansie met z'n jassie wel. Uiteraard pakte hij de vlag weer op, want tja... wie moest er anders vlaggen? Ik niet, ik moest aantekeningen maken om dit té uitgebreide verslag te schrijven. De wedstijd kabbelde voort met hier en daar wat kansjes zoals bijvoorbeeld het schot van Cederic die net langs het (vang)net vloog, of was het een voorzet? Arnoud kwam er nog in voor Joep en werd nog een paar keer diep gestuurd, want we hebben geleerd van Peter dat je je medespelers moet bedienen waar ze goed in zijn. Verder was het niet veel meer. In de 90e minuut was er nog een kleine opleving toen Oege de 4-1 maakte met een assist van John. Met de 3 punten in de pocket kijken we uit naar volgende week. Dan is het uit bij Hazerswoudse Boys op het hobbelige 1e veld. Dat belooft wat! Ik pass de veer door aan John.
