Koudekerk 2 - BSC 2
5-10-13

3 oktober zit er op en alle bekkies zijn weer fris en fruitig, tijd voor 3 punten! Na de domper van vorige week hebben de mannen van Koudekerk 2 wat recht te zetten. Een slappe vertoning tegen het Alphense, die alleen vergeten kan worden door vandaag een overtuigende overwinning te boeken.
Helaas mist het gehavende manschap van trainer Vlasveld de nodige krachten. Echter hoefde Koudekerk III niet te ballen en konden zij de broodnodige power leveren, de power die bij de boys van 2 vaak ontbreekt. In het doel verwelkomde we ook vandaag weer Sam “Vermeer”van Tongeren. Daarnaast waren ook Lars “de Schwanz”vd Haven en “Mik Mak”Mike van de partij en samen met El Greco en de ietwat geblesseerde Bennie Blanco was de bank compleet. In de basis op de back positie begon een vierde oproepkracht, de derde Koot. Pikant detail, zijn jongere broertje schopte twee weken eerder op zeer smerige wijze de eigenlijke back van het tweede van de training!
Tijd voor de bespreking. De toespraak van de trainer was er een die we eigenlijk al aan hadden zien komen. Beleving en plezier waren de kernwoorden, iets wat de laatste weken ontbreekt. Ook het druk zetten gaat nog niet van harte. Echter wanneer de trainer op het bord het een en ander uitlegt wordt een lid van de selectie wakker en geeft aan dat er wellicht ook een andere manier is waarop we het zouden kunnen aanpakken. Harris “Linbogasson”heeft er een nachtje over geslapen en legt zijn idee vol passie uit. Iedereen zit ademloos te luisteren naar de trefzekere spits die de plek van de trainer overgenomen heeft en met blauwe en rode magneetjes over het bord schuift. Tot hij een eind aan zijn verhaal breid en met de volgende woorden concludeert: “En zo hoef ik dus minder te lopen..”In die zin verliest het overtuigende betoog van Harris al zijn kracht en begint iedereen te lachen.
De aanvoerder van vandaag is niemand minder dan Mike “Casanova”Suvaal. De “C”op de band die om zijn bovenarm pronkt staat dan ook niet voor captainâ, maar voor casanova. Mike is echter zo in zijn nopjes met deze “C”dat hij gedurende de hele warming up met een zwoele blik over het veld zwalkt, al zingend: “I`m not your casanova, whoehoe!”De rest van het team volgt hun leider zoals het hoort en zwalkt lekker mee, onder grote ergernis van de trainer.
Na de warming-up komen de spelers terug de kleedkamer in en onder leiding van de scheidsrechter, overigens een zeer markant man, worden de pasjes gecontroleerd. En natuurlijk begint niemand minder dan onze “mooiboy”Nick “balletje breed”van Houten de grenzen van de scheids op te zoeken. Hij stelt de scheids voor om Lily bij het minste geringste een gele kaart te geven, en als het dan echt moet mag hij ook gelijk zijn tweede geven. Hier is iedereen het in de kleedkamer mee eens en de scheids geeft toe, “hij staat op scherp jongens”. (Helaas gaf de scheids tijdens de wedstrijd geen gehoor aan dit request)
Dan komt trainer Vlasveld aan het woord. De sfeer slaat direct om, de warming-up sloeg werkelijk waar weer helemaal nergens op. Er wordt tijdens het positiespelletje te snel opgegeven, de koppies gaan te snel hangen. Een vervelende eigenschap die vaker in ons naar boven komt. Iedereen beseft dit en neemt dit mee het veld in.
De opstelling van links naar rechts: Robert, Muller, Dimi, Macho. Mike, Bos, Nick. Daan, Harris, Lily.
Vanaf het begin van de wedstrijd is al vrij snel duidelijk dat BSC hier niet is gekomen om te winnen. Een matige ploeg, die overigens geen wissels hebben meegenomen! Rede te meer om er eens even lekker in te kleunen.
Op de bank was het gevoel goed. Het was wachten op het eerste doelpunt voor de withemden. Ware het niet dat de scherpe voorin ver te zoeken was. Na tien minuten kon Lily alleen op de keeper af, Daniel liep mee en kon de bal zo inpissen, echter had Lily de dozen nog niet van zijn schoenen afgehaald en weet nog steeds niemand of hij nu op doel schoot of een voorzet gaf.
Het verdere spel van Koudekerk was niet slecht. Met Muller in de opbouw die tegen deze zwakke tegenstander lekker zijn eigen ding kon doen: pingelen! Iedere keer was de bank weer verbaasd over hoe sterk deze man aan de bal is. Tot hij de bal een keer verloor. “Sprintend”terug naar eigen doel om de verloren bal weer te veroveren. Gelukkig “sprintend”, want Muller kwam onderweg “matchstick”Dimi tegen die hij pardoes tegen de vlakte liep. Tikkeltje ongelukkig. Gelukkig had Bennie Blanco de ernst van de situatie snel in de gaten en ging ook “sprintend”naar de twee schlemielen. Echter bij de plek des onheils aangekomen sloeg de twijfel toe. Dimi of Muller? Aangezien Dimi duidelijk meer pijn had dan Muller koos hij voor Dimi, maar gelukkig snelde de verzorger van de tegenpartij naar Muller, sportief. Eenmaal aangekomen bij Dimi werd de Koudekerkse verzorger al gauw gerustgesteld. Het betrof het linker been van Dimi en aangezien hij deze toch nooit gebruikt was er niks aan de hand.
Niet veel later trok Koudekerk weer ten aanval, na een rommelige situatie belandde de bal prompt op het hoofd van onze spits. Hij kopte de bal beheerst over de keeper heen, maar helaas naast.
Verder creëerde we weinig kansen. De aanvoer vanaf de linkerkant was niet best en de aanvoer vanaf de rechterkant was er helemaal niet. Vanaf het middelveld moest het vandaag komen, onze casanova raakte dan ook een keer lat, maar het mocht niet baten.
De tweede helft werd aangevangen met Mik Mak op tien. Hetgeen onmiddellijk zorgde voor de nodige dreiging. Na een mooie actie gaf hij de bal breed op Harris die voor leeg doel kon intikken. Hij miste echter de bal volledig. Gelukkig stond Daniel nog achter hem, maar schoot de bal hard over.
Een tegendoelpunt was ver te zoeken en Koudekerk kon rustig op zoek naar zijn eerste goal. Dat dacht ook Nick. Met alle rust speelde hij een bal in de opbouw breed, recht in de voeten van de tegenstander. Deze counterde als een gek naar het Koudekerkse doel en schoten raak. 0-1. “Een ezel stoot zich in het algemeen, niet twee keer aan dezelfde steen’, luidt het spreekwoord. Nick echter wel. Wederom een balletje breed, dit keer liep het goed af.
Na een spannend en hectisch vervolg hing de goal voor Koudekerk wederom in de lucht. Na een mooie combinatie kon de derde Koot afdrukken. 1-1. Misschien had Macho dit vorige week al voorzien!
Na deze 1-1 dacht de trainer maar een ding: doordrukken! Er restte hem niets anders dan “de Schwanz”in te brengen. Lily ging naar de kant, hij was kapot. Meteen bracht “de Schwanz”vuur in het elftal, kans na kans volgde. En uiteindelijk maakte niemand minder dan hijzelf de 2-1. Prachtige aanval.
Om hierna ook Daniel uit zijn lijden te verlossen had de trainer nog een troef achter de hand: Greco! De man die minuten sprokkelt dit seizoen. In plaats van het 180 dagenplan streeft hij dit jaar een ander doel na, het 180 minutenplan! De trainer gaf aan dat hij over 10 minuten mocht warm lopen. Hij zag zijn kans echter schoon en ging stiekem al na 5 minuten! Hierdoor sprokkelde hij weer 5 minuten en verdubbelde hij zijn speelminuten naar 23 minuten en 15 seconden. En deze minuten zijn niet onopgemerkt gebleven, een gruwelijke panna staat bij iedereen op het netvlies gebrand!
Nog een kritisch puntje richting onze spits, die door het wegslaan van de bal een domme gele kaart kreeg. Zonde, hij zou zijn gele kaarten moeten bewaren voor het uittrekken van het shirt.
Na nog wat hachelijke minuten werd uiteindelijk de overwinning binnen gesleept. Het was niet om over naar huis te schrijven, maar de punten zijn weer binnen. Volgende week met frisse moed op naar Kamerik. De pen geef ik dan graag door aan niemand minder dan Mike “Casanova”Suvaal.
Een mededeling van huishoudelijke aard: 26 oktober is er een selectie uitje waarbij we eerst een hapje gaan eten om vervolgens de skills van “de Best”en “k0”te aanschouwen.

Over en sluiten